Η είσοδος της πόλης στον πρώην Fellbacher Tor

Πριν φτάσετε στην παλιά πόλη μέσω της οδού Lange Straße, διασχίζετε το σήμερα σύγχρονο σχεδιασμένο Alte Postplatz. Στην αρχή της οδού Lange ήταν αρχικά το Fellbacher Tor, μέσω ενός περάσματος στα δεξιά μπορείτε να μπείτε στο Zwinger (δείτε το σταθμό 8). Στη στροφή προς το Kurzen Straße στέκεται η πρώην φημολογία, η γενέτειρα του καλλιτέχνη που κόβει το χαρτί Luise Duttenhofer. Το κτίριο με τις υπέροχες κόκκινες κεραμίδες, στο κόκκινο κτίριο στο Short Street, στεγάζει πολλά από τα σχολεία της πόλης για περισσότερα από 200 χρόνια.

Παλαιό ταχυδρομείο

Η ακμή της πλατείας ξεκίνησε το 1806, όταν η ανώτερη πόλη γραφείων Waiblingen έλαβε ένα ταχυδρομείο μπροστά από το Fellbacher Tor. Δημιουργήθηκαν νέα κτίρια για τη λειτουργία του stagecoach και εστιατόρια με δωμάτια. Το εστιατόριο και ο ιδιοκτήτης τούβλων Hermann Hess χτίστηκε εδώ το 1882 το πρώτο ταχυδρομείο. Με το σιδηρόδρομο Remstal 1861, το Murrtalbahn 1876 και η μετεγκατάσταση του ταχυδρομείου 1902 στην οδό Bahnhofstrasse τερματίζει την ταχυδρομική λειτουργία του τόπου. Η ονομασία "Alter Postplatz" και το ιστορικό γραμματοκιβώτιο δίπλα στην είσοδο του υπόγειου χώρου στάθμευσης εξακολουθούν να θυμίζουν την παλαιότερη σημασία της πλατείας.

Fellbacher Tor με το σπίτι του τερματοφύλακα (Lange Straße 61)

Το Fellbacher Tor ήταν η πιο σημαντική είσοδος στην οχυρωμένη πόλη, που βρισκόταν στον κεντρικό τοίχο της πόλης. Η ακριβής θέση της πύλης μπορεί να δει σήμερα στο διαφορετικό έγχρωμο πεζοδρόμιο (βλ. Επεξηγηματικό πίνακα στο σπίτι του πρώην τερματοφύλακα). Όλη η κυκλοφορία από τη Στουτγάρδη μέσω του Schwäbisch Hall στη Νυρεμβέργη πέρασε από αυτή την πύλη, περνώντας από ολόκληρη την παλιά πόλη και πάνω από το Remsbrücken στον πύργο της πύλης Beinstein. Η παράκαμψη της παλιάς πόλης ήταν δυνατή μόνο από το 1934 με την κατασκευή του παλαιού B 14, 1990/91, κατασκευάστηκε το New B 14, το οποίο παρακάμπτει ευρέως την αστική περιοχή Waiblingen. Η εμφάνιση της πύλης Fellbacher είναι γνωστή μόνο από παλαιά θέα στην πόλη, ο πύργος είχε από το 1749 μια ξύλινη δομή με κωνική οροφή. Υπηρέτησε μερικές φορές, όπως η Πύλη Beinstein, ως φυλακή. Από το 1830, η ημέρα πύλες της πόλης και το βράδυ παρέμεινε ανοικτή, και τελικά έγινε αυτή η πύλη το 1838 «έρχονται για το σκοπό της καλλωπιστικό της πόλης και ως εκ τούτου περισσότερο αέρα και το φως στην πόλη», στο πλαίσιο της αστικής επέκτασης ακυρώνονται (σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Δημοτικού Συμβουλίου). Από την πρώην πύλη Fellbach, σήμερα διατηρείται μόνο το σπίτι του τερματοφύλακα που χτίστηκε το 1826 με το οικόσημο του αγαπημένου κόμη Ulrichs V. Αυτό εγκαταστάθηκε αρχικά στα μέσα του 15ου αιώνα στο εξωτερικό του Fellbacher Tor. Το σπίτι βρίσκεται ανάμεσα στα δυο τείχη της πόλης, το πέρασμα της πύλης οδηγεί στον Zwinger, την περιοχή μεταξύ του πραγματικού τείχους της πόλης και του μπροστινού τείχους, πάνω στο μύλο της πόλης.

ρείθρα

Σ 'αυτό το χώρο, ένα χόρτο και ένα κήπο, ο Bürgermüller έπρεπε να διασκεδάσει τα κυνήγι σκυλιά κατά τη διάρκεια των κυνηγετικών δούλων. Στο επάνω αριστερό μέρος του τείχους της πόλης, το παλιό Λατινικό και Γυμνάσιο είναι ορατό.

Εργοστάσιο (σύντομος δρόμος, γωνία Lange Str.)

Το σπίτι με μισό ξύλο, που χτίστηκε μετά το 1634, στεγάζει το διάκονο και μέχρι το 1930 το δεύτερο προτεσταντικό έπαυλη. Εδώ ο γνωστός καλλιτέχνης κοπής χαρτιού Luise Duttenhofer (1776 - 1829) γεννήθηκε ως κόρη του διακόνου Georg Bernhard Hummel. Το πλαίσιο αποκαλύφθηκε το 1967. Σε μια γωνία του σπιτιού υπάρχει μια ζηλιάρη κεφαλή με τη μορφή μάσκας λιονταριού.

Παλαιά Λατινικά και Ρεαλούσκουλα (Σύντομη σελίδα 51)

Το πρώην λατινικό σχολείο ξαναχτίστηκε το 1754/55 με το πίσω μέρος στον τοίχο της πόλης. Από το 1755 έως το 1927 φιλοξενήθηκε η Λατινική Σχολή εδώ, από το 1841 έως το 1928 και το Realschule. Έτσι, το Λατινικό και το Realschule ήταν στο παρελθόν το μεγαλύτερο σχολικό κτίριο στο κέντρο της πόλης. Από το 1931 έως το 1936 στεγάστηκε η Γεωργική Σχολή και μια τάξη του Καθολικού Δημοτικού Σχολείου του 1942, το Τροφίμων και άλλα τμήματα του Επαρχιακού Γραφείου. Το κέντρο εκπαίδευσης ενηλίκων κινήθηκε το 1959, από το 1974 έως το 1976 το κτήριο χρησιμοποιήθηκε από τη διοίκηση της πόλης. Το 1976, το σπίτι, όπου διανοητική τροφή είχε χορηγηθεί για δύο αιώνες, αναλήφθηκε από ένα κρεοπωλείο. Κατά τη διάρκεια μιας βασικής ανακαίνισης, το πλαίσιο αποκαλύφθηκε το 1982.

Hadergasse

Το όνομα του cul-de-sac αρχικά που τελειώνει στο τείχος της πόλης πιθανότατα προέρχεται από "Hauderer" (carters) που έζησαν εδώ. Το 1863, το τείχος της πόλης σπάστηκε για μια "αλλαγή" (πέρασμα)? αυτό το μονοπάτι επεκτάθηκε το 1921 σε ένα δρομάκι.